Te bezoeken bezienswaardigheden



Plan uw verblijf in Turkije door hier te checken. Wat zijn de beste bezienswaardigheden en hoe er te komen?

Hoe de bananen in Alanya zijn gekomen

In de tweede helft van de 19e eeuw, was de zee de connectie tussen Alanya en de rest van de wereld.
Schepen vertrokken vanuit Alanya onder andere naar Cyprus en Egypte. De magazijnen waren gevuld met thee, sesamzaad, bonen, en verschillende soorten noten en vruchten. Deze werden geruild voor zout, zeep, olie en decoraties uit verre landen.
Na een dergelijke reis naar Egypte, bracht de handelsman Serifali Ahmet Aga een bananenplant mee naar Alanya en plantte deze in zijn achtertuin. Toen de bananen begonnen te groeien, verbood hij zijn familie deze te eten, aangezien ze ongetwijfeld giftig zouden zijn.
Na een tijdje vielen de rijpe bananen op de grond en deze werden opgegeten door mieren en andere insecten. De huishoudster zag dit en begreep dat de bananen helemaal niet giftig waren. Zij proefde er daarom eentje en vond hem erg lekker. Vervolgens vertelde ze iedereen erover.
Op deze manier kwam de mythe over de giftige bananenplant tot een einde en begon ment in Alanya met het verbouwen van bananen. Rond 1920 steeg de vraag enorm en overal ontstonden bananenplantages.
Het verbouwen van bananen in Turkije is geconcentreerd op een 200 km lang traject; gelegen aan de Middellandse Zeekust van Manavgat tot aan Anamur.
Dit is de enige plek in Turkije waar de weersomstandigheden geschikt zijn om bananen te verbouwen. De bananenplant is ontzettend kwetsbaar en heeft veel water en een mild klimaat nodig. In de winter, wanneer het weer onstabiel wordt, worden de bananen afgedekt met plastic om ze te beschermen. Bananen kunnen twee keer per jaar geoogst worden en één plant kan tot 75 kilo per oogst produceren.
Ieder jaar worden er 40.000 ton bananen geproduceerd in Turkije, maar dit is niet eens voldoende voor de vraag op de binnenlandse markt.

Toen Atatürk een bezoek aan Alanya bracht

Toen Atatürk in 1930 een bezoek aan Aspendos bracht, ontving hij een uitnodiging van Alanya om een bezoek aan de stad te brengen. Hij beloofde de aanwezige personen dat hij dit in de nabije toekomst zou doen. In zijn vrije tijd zeilde hij vaak over de Middellandse Zee en in 1933 ontving hij aan boord van zijn schip Gülcemal een telegram uit Alaiye. Dat was destijds namelijk de naam van Alanya. Het telegram was in morse, maar de stadsnaam werd per ongeluk vertaald als Alanya. Na het telegram te hebben gelezen vroeg Atatürk of hij de naam kon veranderen. De naam beviel hem en hij besloot dat Alaiye voortaan Alanya zou heten.
In 1935 was Atatürk aan boord van een Turks oorlogsschip en verzocht hij dat ze naar Alanya zouden varen. Op die manier kon hij zijn beloofde bezoek volbrengen.Vroeg in de ochtend van 18 februari 1935 – één dag eerder dan gepland – kwam het schip in de haven van Alanya aan, en ging Atatürk van boord.
Vanwege zijn vroege komst was er geen officieel ontvangstcomité, maar een soldaat herkende hem en hij werd alsnog officieel welkom geheten.
Na te hebben uitgerust en het nuttigen van een ontbijt, wandelde Atatürk door de straten van Alanya om naar de mensen en hun problemen te luisteren.Hij vroeg aan iemand waar hij vandaan kwam en het antwoord was: “Alaiye”. “Nee” zei Atatürk, “De naam is Alanya”.
Aan iemand die een wollen jas droeg, vroeg Atatürk of hij deze zelf gemaakt had. Nadat dit was bevestigd, gaf Atatürk diegene een schouderklopje en vertelde hem dat hij het een mooie jas vond.
Vlak voordat Atatürk Alanya zou verlaten, gaf een visser twee kisten mandarijnen aan de bemanning van Atatürks schip. Atatürk vroeg waar de mandarijnen vandaan kwamen en de visser antwoordde dat deze uit zijn eigen tuin kwamen. De waarheid was dat de mandarijnen helemaal niet van de visser waren, maar de mensen uit Alanya hadden waardering voor het feit dat hij iemands anders mandarijnen aan Atatürk en zijn bemanning gaf.
Vlak na zijn bezoek aan Alanya, stuurde de bevolking een telegram naar Atatürk om hem te bedanken voor zijn bezoek dat ze echter te kort vonden.
Atatürk schreef hen het volgende terug: “Ik was erg ontroerd door de vriendelijkheid en de oprechte blijheid die mijn korte bezoek aan Alanya veroorzaakte. Alhoewel mijn bezoek erg kort was, was er geen reden om iets anders te geloven en ik voelde niet dat ik langer had moeten blijven. Ik wil nogmaals alle mensen in Alanya het beste wensen. K. Atatürk”.
Het huis waar Atatürk een paar uur verbleef is momenteel een klein museum. Er zijn enkele foto’s en persoonlijke voorwerpen van Atatürk tentoongesteld.

Oude gebruiken en tradities in Alanya

Vergeet niet dat tradities niet zozeer een direct doel hebben, maar vaak een symbolische betekenis hebben.. De gebruiken en tradities die hieronder vermeld worden, zijn slechts een selectie uit een groot aanbod. De meeste worden trouwens niet meer toegepast.

Kinderen:
- Bij een nieuwgeboren baby wordt gedurende de eerste zes maanden geen nagels geknipt. Na zes maanden wordt de hand van het kind in een zak van de kleding van de vader gestopt. Het kind kan geld pakken en dit geld wordt gebruikt om fruit en noten te kopen. Deze worden met de buren gedeeld en vervolgens worden de nagels geknipt.
-Als een nieuwgeboren baby na de geboorte thuis komt, worden alle bezoekers uitgenodigd voor een uitgebreide maaltijd. Dit is om te voorkomen dat de baby een egocentrisch karakter krijgt.
- Als er op dezelfde dag in dezelfde buurt meerdere kinderen geboren worden, zullen de ouders bij elkaar komen om naalden en brood uit te wisselen. Dit is om te voorkomen dat de kinderen lui worden.

In geval van ziekte:
- Men beschouwt het als een slecht teken als een hond voor het huis van een zieke blaft. Vanuit het huis zullen gloeiende kolen en uien naar de hond gegooid worden. Tevens zullen ze de hond toewensen dat “zijn mond zal branden”.
- Bij een ooginfectie zal men het geïnfecteerde oog wassen met water vanuit de drinkbak van de hond. Dit zal de infectie tegengaan.
- Bij zwellingen in het oorgebied, wordt er met een tand van een dood varken een cirkel rondom de zwelling getrokken. Dit moet gedaan worden nadat de sterren aan de hemel verschijnen, nadat er een gebed is uitgesproken.
- Als iemand een allergie heeft, knoopt men een rood lint aan deze persoon vast. Een groep kinderen zal een vers uitspreken en dit zorgt ervoor dat de allergie verdwijnt.

De reiziger:
Voordat iemand aan een lange reis begint, wordt er water op de grond voor hem gedruppeld. Dit moet ervoor zorgen dat de reis zo “makkelijk en vlot als stromend water” gaat.

Royal Architect Sinan

Royal Architect Sinan is geboren in Agirnas, een dorp vlakbij Kayseri.
In 1511, gedurende heerschappij van Yavuz Sultan Selim van Istanbul, voegde hij zich bij de Egyptische reis als een architect. In 1521 werd hij een janissary voor Kanuni Sultan Suleyman. In 1538 werd hij de hoofdarchitect van het ottomaanse rijk.
De ontwikkeling en groei zijn goed te zien in drie grote werken.
Zijn eerste opdracht was Prince (shahzadah) moskee. Zijn tweede werk was de Suleymaniye moskee, welke gebouwd is tussen 1550 - 1557.
De Suleymaniye moskee is door de eigen expressie zijn meest uitmuntende werk. Zijn Master werk was de Selimiye moskee in Edirne.
In totaal heeft Sinan ongeveer 360 gebouwen ontworpen. Het meeste van zijn werk is in en rondom Istanbul gelegen. Helaas overleed Sinan op 17 april 1558.
Hij overleed in 1588 en is begraven in een eigen ontworpen tombe op de begraafplaats net buiten de muren van de Suleymaniye moskee. De straat er tegenover heet Mimar Sinan Caddesi ter ere van hem. Sinan is begraven vlakbij sultan Suleyman en zijn vrouw Haseki Hurrem.