Toen Atatürk een bezoek aan Alanya bracht

Toen Atatürk in 1930 een bezoek aan Aspendos bracht, ontving hij een uitnodiging van Alanya om een bezoek aan de stad te brengen. Hij beloofde de aanwezige personen dat hij dit in de nabije toekomst zou doen. In zijn vrije tijd zeilde hij vaak over de Mid

Toen Atatürk in 1930 een bezoek aan Aspendos bracht, ontving hij een uitnodiging van Alanya om een bezoek aan de stad te brengen. Hij beloofde de aanwezige personen dat hij dit in de nabije toekomst zou doen. In zijn vrije tijd zeilde hij vaak over de Middellandse Zee en in 1933 ontving hij aan boord van zijn schip Gülcemal een telegram uit Alaiye. Dat was destijds namelijk de naam van Alanya. Het telegram was in morse, maar de stadsnaam werd per ongeluk vertaald als Alanya. Na het telegram te hebben gelezen vroeg Atatürk of hij de naam kon veranderen. De naam beviel hem en hij besloot dat Alaiye voortaan Alanya zou heten.
In 1935 was Atatürk aan boord van een Turks oorlogsschip en verzocht hij dat ze naar Alanya zouden varen. Op die manier kon hij zijn beloofde bezoek volbrengen.Vroeg in de ochtend van 18 februari 1935 – één dag eerder dan gepland – kwam het schip in de haven van Alanya aan, en ging Atatürk van boord.
Vanwege zijn vroege komst was er geen officieel ontvangstcomité, maar een soldaat herkende hem en hij werd alsnog officieel welkom geheten.
Na te hebben uitgerust en het nuttigen van een ontbijt, wandelde Atatürk door de straten van Alanya om naar de mensen en hun problemen te luisteren.Hij vroeg aan iemand waar hij vandaan kwam en het antwoord was: “Alaiye”. “Nee” zei Atatürk, “De naam is Alanya”.
Aan iemand die een wollen jas droeg, vroeg Atatürk of hij deze zelf gemaakt had. Nadat dit was bevestigd, gaf Atatürk diegene een schouderklopje en vertelde hem dat hij het een mooie jas vond.
Vlak voordat Atatürk Alanya zou verlaten, gaf een visser twee kisten mandarijnen aan de bemanning van Atatürks schip. Atatürk vroeg waar de mandarijnen vandaan kwamen en de visser antwoordde dat deze uit zijn eigen tuin kwamen. De waarheid was dat de mandarijnen helemaal niet van de visser waren, maar de mensen uit Alanya hadden waardering voor het feit dat hij iemands anders mandarijnen aan Atatürk en zijn bemanning gaf.
Vlak na zijn bezoek aan Alanya, stuurde de bevolking een telegram naar Atatürk om hem te bedanken voor zijn bezoek dat ze echter te kort vonden.
Atatürk schreef hen het volgende terug: “Ik was erg ontroerd door de vriendelijkheid en de oprechte blijheid die mijn korte bezoek aan Alanya veroorzaakte. Alhoewel mijn bezoek erg kort was, was er geen reden om iets anders te geloven en ik voelde niet dat ik langer had moeten blijven. Ik wil nogmaals alle mensen in Alanya het beste wensen. K. Atatürk”.
Het huis waar Atatürk een paar uur verbleef is momenteel een klein museum. Er zijn enkele foto’s en persoonlijke voorwerpen van Atatürk tentoongesteld.